《金缕曲·次女绣孙》

xiù
sūn
,
yǒng
huā
,
wǎn
yǒu
yún
:“
tàn
nián
huá
,
chóu
zhōng
lǎo
”,
wèi
shǎo
nián
rén
zuò
,
yīn
guǎng
广
,
chéng
què
huā
xìn
cōng
cōng
suàn
chūn
lái
méng
téng
zuì
,
绿
yīn
!
wàn
qiān
hóng
piāo
líng
jìn
,
píng
zhàng
dōng
fēng
sòng
gēng
wèn
mái
xiāng
chǔ
?
què
xiào
chī
ér
zhēn
chī
jué
,
gǎn
nián
huá
xiě
chū
shāng
xīn
:“
chūn
,
néng
zhù
?”
shēng
fēi
màn
liú
lián
míng
jiū
yàn
,
huā
fēi
jìng
sháo
huá
cháng
lǎo
,
xiū
dào
chūn
guī
tài
kàn
suì
suì
zhū
yán
yóu
shēng
cuō
tuó
shèn
,
zuò
huā
yīn
wèi
jué
xié
yáng
píng
cǎi
,
wǎn
chūn
zhù

分享

俞樾的诗词欣赏

《金缕曲·次女绣孙》

清代 俞樾俞樾 清代

次女绣孙,倚此咏落花,词意凄惋。有云:“叹年华,我亦愁中老”,余谓少年人不宜作此,因广其意,亦成一阕。

花信匆匆度。算春来、瞢腾一醉,绿阴如许!万紫千红飘零尽,凭仗东风送去。更不问、埋香何处?却笑痴儿真痴绝,感年华、写出伤心句:“春去也,那能驻?”

暂无

浮生大抵无非寓。慢流连、鸣鸠乳燕,落花飞絮。毕竟韶华何尝老,休道春归太遽。看岁岁朱颜犹故。我亦浮生蹉跎甚,坐花阴、未觉斜阳暮。凭彩笔,绾春住。

暂无


分享