《文与可画筼筜谷偃竹记》

zhú
zhī
shǐ
shēng
,
cùn
zhī
méng
ěr
,
ér
jié
yān
tiáo
shé
hān
zhì
jiàn
shí
xún
zhě
,
shēng
ér
yǒu
zhī
jīn
huà
zhě
nǎi
jié
jié
ér
wéi
zhī
,
ér
léi
zhī
,
yǒu
zhú
?
huà
zhú
xiān
chéng
zhú
xiōng
zhōng
,
zhí
shú
shì
,
nǎi
jiàn
suǒ
huà
zhě
,
cóng
zhī
,
zhèn
zhí
suì
,
zhuī
suǒ
jiàn
,
luò
,
shǎo
zòng
shì
zhī
jiào
néng
rán
,
ér
xīn
shí
suǒ
rán
xīn
shí
suǒ
rán
,
ér
néng
rán
zhě
,
nèi
wài
,
xīn
shǒu
xiāng
yìng
,
xué
zhī
guò
fán
yǒu
jiàn
zhōng
ér
cāo
zhī
shú
zhě
,
píng
shì
liǎo
rán
,
ér
lín
shì
yān
sāng
zhī
,
zhú
?
yóu
wéi
zhú
yuē
:“
páo
dīng
,
jiě
niú
zhě
,
ér
yǎng
shēng
zhě
zhī
;
lún
biǎn
,
zhuó
lún
zhě
,
ér
shū
zhě
zhī
jīn
zhī
tuō
zhú
,
ér
wéi
yǒu
dào
zhě
fēi
xié
?“
yóu
wèi
cháng
huà
,
ér
ruò
zhě
,
,
bìng
huà
zhú
,
chū
guì
zhòng
,
fāng
zhī
rén
chí
jiān
ér
qǐng
zhě
,
xiāng
niè
mén
yàn
zhī
,
tóu
zhū
ér
yuē
:“
jiāng
wéi
cái
。“
shì
chuán
zhī
,
wéi
kǒu
shí
yáng
zhōu
huán
,
ér
wéi
zhōu
shū
yuē
:“
jìn
shì
,
zhú
pài
,
jìn
zài
péng
chéng
,
wǎng
qiú
zhī
cái
dāng
cuì
。“
shū
wěi
xiě
shī
,
lüè
yún
:“
jiāng
duàn
é
juàn
,
sǎo
hán
shāo
wàn
chǐ
cháng
。“
wèi
:“
zhú
cháng
wàn
chǐ
,
dāng
yòng
juàn
èr
bǎi
shí
,
zhī
gōng
juàn
yàn
,
yuàn
juàn
ér
。“
,
yuē
:“
yán
wàng
shì
yǒu
wàn
chǐ
zhú
zāi
?“
yīn
ér
shí
zhī
,
shī
yuē
:“
shì
jiān
yǒu
qiān
xún
zhú
,
yuè
tíng
kōng
yǐng
cháng
。“
xiào
yuē
:“
biàn
biàn
,
rán
èr
bǎi
shí
juàn
,
jiāng
mǎi
tián
ér
guī
lǎo
yān
。“
yīn
suǒ
huà
yún
dāng
yǎn
zhú
yuē
:“
zhú
shù
chǐ
ěr
,
ér
yǒu
wàn
chǐ
zhī
shì
。“
yún
dāng
zài
yáng
zhōu
,
cháng
líng
zuò
yáng
zhōu
sān
shí
yǒng
,《
yún
dāng
shī
yún
:“
hàn
chuān
xiū
zhú
jiàn
péng
,
jīn
zēng
shè
tuò
lóng
liào
qīng
pín
chán
tài
shǒu
,
wèi
bīn
qiān
zài
xiōng
zhōng
。“
shì
yóu
zhōng
,
shāo
sǔn
wǎn
shí
,
hán
shī
,
shī
xiào
pēn
fàn
mǎn
àn
yuán
fēng
èr
nián
zhēng
yuè
èr
shí
,
méi
chén
zhōu
shì
suì
yuè
,
zài
zhōu
shū
huà
,
jiàn
zhú
,
fèi
juàn
ér
shī
shēng
cáo
mèng
qiáo
gōng
wén
,
yǒu
chē
guò
“、“
tòng
zhī
ér
zǎi
chóu
xiào
zhī
yán
zhě
,
jiàn
qīn
hòu
jiàn

分享

苏轼的诗词欣赏

《咏陈叔阳际槎轩二首 其一》

明代 王嘉言王嘉言 明代

名因诗赋垂,家在薜萝丛。茅屋千帆过,星槎一水通。

烟含堤柳翠,波映夕阳红。堪比扬雄宅,爰清爰静同。

暂无


分享

《咏陈叔阳际槎轩二首 其二》

明代 王嘉言王嘉言 明代

地僻车尘远,家贫人事稀。一轩清且朴,万舸去还归。

尽日看垂钓,明时尚采薇。多君怜墨客,未厌款柴扉。

暂无


分享