拼音hán chēng
注音ㄏㄢˊ ㄔㄥ
◎带着红色；发红。常形容害羞。
含 [ hán ] 详细解释:名词 ◎古时丧葬时放在死人口里的珠玉 gems or pearls formerly put into the mouth of a corpse。天子用玉，诸侯用璧，士用米贝王使荣... [更多解释]
頳 [ chēng ] 基本解释:◎同“赬”。《玉篇•頁部》：“頳，赤也。本作赬。” [更多解释]
hàn chéng
hān chéng
hán chéng
chūn hán liào qiào
zhà nuǎn hái hán
hán bāo dài fàng
hán lái shǔ wǎng
shǔ yǔ qí hán
chūn wā qiū chán
hán lěng
hán fēng
yán hán
hán dōng
hán dōng là yuè
shǔ jiǔ hán tiān
kù hán
tí jī háo hán
háo hán tí jī
hán fēng hū xiào
sōng bǎi ào hán
hán qì bī rén
shǔ jiǔ hán dōng
zhà nuǎn zhà hán
dōng hán bào bīng
hán bāo yù fàng
hán gēng shǔ yún
shǔ lái hán wǎng
chán bù zhī xuě
hán chán qī qiè
qiū yuè hán jiāng
lín hán jiàn sù
suì hán sān yǒu
bīng hán yú shuǐ
含頳，拼音是：hán chēng。意思是： 带着红色；发红。常形容害羞。
hán chēngㄏㄢˊ ㄔㄥhán chēngㄏㄢˊ ㄔㄥ
